واقف قدام المرايا بشوف حياتى هلاك بموت جوايا الف مرة و لسه من برا فلاذ بتفرج من بعيد و اشوف اللى كان و اللى بقى معتاد بشوف اللى غاب و اللى وجوده كان مجرد عذاب بشوف حاجات بتمنى لو اوصل قبلها اوقفها و ماكملهاش بحاول ماصدقهاش بس هى دى حقيقة الناس بتبان فى اواخر الاحتياج بتوجع اكتر من وجع الموت يا خسارة طلعت حياتى ماتسواش و وجع قلبى خايف من الكلام اتارى حياتى كل ده كانت مجرد خيال كل اللى حصل فيها قال ماضى و فات و كأن حياتى مش حياة كأنها مجرد عذاب على شكل جرح بيكبر مع مرور الزمان و القرب منها بيحرق قلب الإنسان مش ممكن تكون دى حياة لا دى اكيد مجرد عذاب على هيئة اوهام عنوان لكتاب ملوش غلاف بيدور على امان وسط الزحام لكن فى الدنيا دى ازاى يكون لسه فى امان بعد كل اللى حصل و بعد كل اللى اتخان… ؟!